İSTANBUL ANILARI-1

2

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Şu hayat ve ülke ne ilginç… Bir ressam işini -sanatını yaparsa aç kalır…
Sevdiği işi yapmak için, sevmediği işte çalışır…
Bu çelişkinin cenderesinde sıkışan ruh, yapılan mecburi işlerin altında ezilir.
Herkesin sonunu getiren bu döngü kapitalizmin kötülüklerinden birisidir. Kaçınılmaz son renksiz bir hayat, umutsuz bir gelecek ve tedirgin eden belirsizliklerdir…
Bu çelişkiler içinde hayal kurmak ve umut etmek terk edilir.
İnsanın çalıştığı tüm işler aynı etkileri yansıtmaya başlar.
Özde taşınan tüm insani değerler sorgulanır.
Gelgitler hızlanır. Ruh fırtınalarıyla beraber sistemin tüm kirleri ruhun damarlarına sızar. İşte o zaman yaşanan her çelişki ölümcül tehlikeye dönüşüp insanın hayal dünyasını talan eder.
Bu durumdaki insan yalnızlıklar içinde ve depresyonlarla boğulup kendi içine çekilmeye devam eder.
Sessizlik, karamsarlık zehrini beyne akıtır.
Zehirlenen beyin içine virüs girmiş bir bilgisayar gibi hata vermeye başlar. Sağlık sorunları nükseder.
Korku ve güvensizlik, ekonomik sıkıntıların oluşturduğu sahte ilişkiler birbirini takip eder.
Dışardan görülen kişi, o kişi değildir artık.
Çünkü hayal kuramayan, umutları tüketilmiş bir insan, artık ressam değildir.