Tesadüf

2

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Ritmini, kalbin atışından aldığı söylenen ve Afrika Kıtasında doğup dünyaya yayılmış olan Reggae tarzı müziğin öncülerinden Bob Marley’i bilirsiniz. Elinize geçen bir müzik albümünün kapağına veya portresinin olduğu herhangi bir fotoğrafına baktığınızda, üç şerit halinde, yeşil, sarı ve kırmızı renkleri görürsünüz.
Afrika’nın bereketli topraklarını yeşil, değerli madeni olan altını sarı ve kıta için dökülen kanı kırmızıyla ifade etmek isteyen Bob Marley, mücadeleyi seven ruhuyla şöyle der; “Tesadüf, başlangıçtır.
Finali sen oynarsın, perdeyi ise kader kapatır.”
Dilerim, mutlu sonla kapansın tüm perdeleriniz!
Şans ve mutluluk çalsın kapınızı.
Öyle tesadüfen değil, sırayla.

İlkbaharın kutlaması olan Nevroz gibi sonbaharın kutlaması sayılan Mihrican günü bugün. Tabiat, dinlenmenin ardından tüm bereketiyle yeniden doğmaya hazırlanıyor.
Eski takvime göre artık sonbahar sayılan ekim ayının ortası -nıs tişrin- 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı’na denk gelir.
Çifte bayramdır bize.
Kurbanlar kesilir, keşkekler pişer.
Egemenliğin, kayıtsız şartsız millete ait olduğu yönetim şeklinin değeri vurgulanır.
Kutlu olsun bayramımız!
İyi ki öğretmenlerimiz İnkılap Tarihi dersini didik didik okutmuş bize.
Memleketin dahilinde iktidara sahip olanların gafletini, dalaletini tespitimiz bu kadar kolay olmazdı.
Din kültürü ve Ahlak Bilgisi dersine girmiyorum bile. Çünkü bizim zamanımızda seçmeli olup, oldukça hoşgörülü ve birleştiriciydi.
Şimdiki gibi zorunlu, kibirli ve gösteriş meraklısı değil!
Tatlı bir tesadüfle yıllardır yaptığımız bu çifte kutlama için, düşen sarı yapraklara, yağan deli yağmurlara, hırçın esen rüzgarlara Antakya’yı soruyoruz.
Hepsi “Yok!” diyorlar.
Tesadüflere kaldı onunla karşılaşmamız.
Başka şehirleri kendisine benzeterek, anılarını yaşatarak, kokusunu hatırlayarak özlem gidermeye çalışıyoruz.
Bir gün ayrıldığımız yerde karşılaşırsak eğer, yabancı gibi davranıp, görmemezlikten gelme!

Uzun yıllar önce, Mecidiyeköy’deki iş yerimden çıkıp, Taksim’de, kardeşimle buluşmuştum.
Oturduğumuz hoş mekanın bir köşesinde, foto muhabiri Ara Güler’i görünce, masadaki yemeğimi bırakıp koşar adımlarla yanına gitmiş, uzunca sohbet etmiştim.
Yanından ayrılırken, siyah-beyaz fotoğraflarla bilmediğimiz hayatlara, daha dünyaya gelmediğimiz yıllara, mekanlara, götürdüğü için teşekkür ettim.
Hangi konumda olursak olalım, yerimizi ancak ve ancak geçmişi unutmadan sağlamlaştıracağımızı unutmayalım.
İşi tesadüfe bırakmadan.
Hafıza defterine yazılanlar, geçmişi hatırlatan fotoğraflar bu yüzden çok değerli.

Başucu romanlarımızdan Kürk Mantolu Madonna’da, Sabahattin Ali “Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana, dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhumun bulunduğunu öğrettin!” der.
Evet, karşınıza tesadüfen çıkan ve bazısı dostluğa, bazısı arkadaşlığa dönüşen insanların kalbinizdeki yerini görmelerine izin verin.
Tavla oyununda eksik kalan taşın yerine konan düğme kadar değerli olduğunu hissettirin.
Ya da iskambil oyunundaki joker gibi.
“Önce ben” mottosunu rafa kaldırın!
Mutluluk veren küçük detaylara takılın!
Tesadüfi gelen sevinçlerin kıymetini bilin!
Sevin, sevilin!